“พยาบาล” นับเป็นอีกหนึ่งอาชีพในฝันของเด็กผู้หญิงหลายคนในวัยเยาว์ เพราะมีเกียรติ มีศักดิ์ศรี คนยกย่อง อยู่ในสถานที่สะอาดสะอ้าน ได้ช่วยเหลือคนอื่น

แต่สำหรับ “ดุสิตา ธรรมสถิตพร” หรือ ไหม หญิงสาวในวัยเพียง 27 ปี เลือกที่จะปฏิเสธตำแหน่งพยาบาลดูแลผู้ป่วยโรคมะเร็งโรงพยาบาลกรุงเทพฯ เงินเดือนหลายหมื่นบาท มาสวมบทบาทเกษตรกรปลูกเมล่อนในพื้นที่ 8 ไร่ ที่ ต.เขาเพิ่ม อ.บ้านนา จ.นครนายก โดยเธอตั้งปณิธานไว้ว่า การเป็นเกษตรกรจะต้องไม่ “ยากจน” เสมอไป

และเชื่อไหมว่าอดีตนางพยาบาลคนนี้ ภายหลังเป็นเกษตรกรเพียงปีเดียว ปัจจุบันเธอมีรายได้สัปดาห์ละ 60,000 บาท มากกว่าที่เป็นพยาบาลซะอีก

คุณไหม เล่าว่า หลังจากเรียนจบพยาบาลเฉพาะทางจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ปี 54 ก็ทำงานตามที่เรียนมา ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง แผนกผู้ป่วยมะเร็งนาน 4 ปี ทำงานวันละ 12 – 13 ชั่วโมงทุกวัน สุขภาพเริ่มแย่ ค่าเม็ดเลือดทุกตัวตกลงทุกปี ประกอบกับสามีเป็นหมอ แนะนำว่าให้ลาออกจากงาน เพื่อไปรักษาตัวเอง แต่เนื่องจากไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ มีโอกาสไปเที่ยวญี่ปุ่น ไปได้ลองทานเมล่อน รสชาติดีมาก หวาน กรอบ อร่อย เลยเกิดไอเดียกลับมาปลูกเมล่อนที่เมืองไทย

ตอนที่คุณไหมไปกินเมล่อนที่เกาะฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่น เธอบอกว่า  ประทับใจมาก แต่ราคาค่อนข้างแพง ชิ้นเล็กๆ 90 บาท คิดว่าเมืองไทยก็สามารถปลูกได้ เลยมาหาข้อมูล ซึ่งพบว่า ที่เทพมงคลฟาร์มเมล็ดพันธุ์ อยู่ที่จ.มหาสารคาม เปิดโรงเรียนสอนผู้ที่สนใจอยากปลูกเมล่อน ชื่อว่า “โรงเรียนเกษตรกรไทยไม่จน จึงไปเรียน แล้วกลับมาตั้งใจปลูกอย่างจริงจัง

ก่อนตัดสินใจปลูกเมล่อน หญิงสาวเคยคิดจะทำธุรกิจบ้านพักคนชรา เธอมองว่า ต้นทุนเดิมเป็นพยาบาล ประกอบกับมีที่ดิน 60 ไร่ ที่จังหวัดนครนายก แต่เนื่องจากที่ดินอยู่ไกลจากถนนใหญ่มาก หากเกิดเหตุฉุกเฉินกลัวไปโรงพยาบาลไม่ทัน เลยล้มเลิกความคิดนี้ และคิดว่าการปลูกเมล่อนนี่ล่ะ ที่จะยึดเป็นอาชีพหลักเพราะตั้งใจไว้ว่าอยากจะทำธุรกิจขายสุขภาพดี

คุณไหมเริ่มทำไร่เมล่อน เมื่อเดือน กรกฎาคม 58 บนพื้นที่ 8 ไร่ จ.นครนายก ตั้งชื่อว่า พ.ฟาร์ม ซึ่งเงินลงทุนเธอขอยืมจากคุณพ่อ 2 ล้าน เพื่อสร้างโรงเรือน 16 โรงเรือน ปลูกเมลอนฉลี่ยโรงเรือนละ 400 ต้น สร้างระบบน้ำหยด ค่าแรงพนักงาน นับว่าท้าทายมาก เพราะไม่มีความรู้เลย หญิงสาวต้องคอยถามผู้รู้ตลอดเวลา

สำหรับสายพันธุ์เมล่อนที่อดีตพยาบาลสาวปลูก เธอบอกว่า เน้นที่ความหลากหลาย มีประมาณ 10 สายพันธุ์ อาทิ พันธุ์แสนหวาน (เนื้อจะสีส้ม รสชาติหวานกรอบ) ภูไท (เนื้อเหมือนฝักทอง) ฮิเดโกะ (เนื้อและรสชาติเหมือนเมล่อนญี่ปุ่น) นอกจากนั้นยังมี จันทร์ฉาย ไข่ทองคำ  ฮามิกัว หรือแตงทิเบต ปลูกสลับหมุนเวียนไป โดยเมล่อนทุกลูกจะถูกตรวจโดยเครื่องมือวัดความหวาน โดยเฉลี่ยลูกละ 14 องศาบริกซ์

 

ด้านจำนวนผลผลิต  เจ้าของไร่ บอกว่า ปัจจุบันปลูกเมล่อนทั้งหมด 16 โรงเรือน (ปลูกเมลอนฉลี่ยโรงเรือนละ 400 ต้น) ทุกๆ 3เดือนจะเก็บเมล่อนได้เฉลี่ยสัปดาห์ละ 150 – 200 ลูก น้ำหนักลูกละ 1.2 – 1.5 กิโลกรัม จำหน่ายเกรด A ราคา 115 บาท/กก. ราคาเกรด B กิโลกรัมละ 80 บาท ซึ่งราคาต้นทุนเมล่อนกิโลกรัมละ 85 บาท

ในส่วนของผลเมล่อนที่ตกเกรด และผลอ่อนจนต้องปลิดทิ้ง จะนำไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์  อาทิ ไอศกรีมเมล่อน สาคูเมล่อนนมสด พายเมล่อน สลัดเมล่อน ซาลาเปาเมล่อน สมูทตี้เมล่อน ส้มตำเมล่อน จำหน่ายที่ร้านหน้าสวน สามารถสร้างรายได้ปีละกว่า 1 ล้านบาทเลยทีเดียว

นอกจากไร่ปลูกเมล่อนแล้ว อดีตพยาบาลสาวยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น เธอมองการณ์ไกล นำพื้นที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อของจังหวัดนครนายก

“โรงเรือนของไหมวิวดี ล้อมรอบด้วยภูเขา ใกล้ทุ่งนาเขียวขจีสวยงามมาก เลยเปิดให้คนภายนอกเข้ามาชม รวมถึงจำหน่ายเมล่อนและขายผลิตภัณฑ์แปรรูปจากเมล่อน ลูกค้าสามารถเข้ามาตัดผลได้เอง ขายแบบไม่ผ่านพ่อค้าคนกลาง”