บริการหาคู่ แนวใหม่ ใช้ กลิ่นตัว เป็นสื่อ ส่งเสื้อใส่แล้ว 3 วัน มาให้ดมหน่อย

หลังจากใช้ “ประสาทสัมผัส” มาจนแทบจะหมดแล้วทั้งตาดู หูฟัง มือคลำ ฯลฯ ก็ยังหาแฟนไม่ได้สักที ที่นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา จึงมีบริการจัดหาคู่แนวใหม่ที่เชิญชวนให้ “คนโสด” ลองเชื่อประสาทสัมผัสจาก “จมูก” ของตัวเองดูบ้าง

ที่ผ่านมา บริษัทจัดหาคู่ส่วนใหญ่มักจะใช้วิธีให้ลูกค้าได้ดูรูปถ่าย ดูโปรไฟล์ของกันก่อนว่า รู้สึกสปาร์ก ถูกตา ต้องใจกันมั้ย หากถูกใจจึงค่อยนัดออกเดต

แต่สำหรับสเมล เดตติ้ง (Smell Dating) อยากทดลองดูสิว่า แค่ “กลิ่นกาย” หรือกลิ่นตัวเพียงอย่างเดียวจะช่วยทำให้คนเรารู้สึกพิศวาส รู้สึก “ปิ๊ง” กันได้มั้ย เหมือนอย่างที่สัตว์โลกหลายชนิดที่อาศัยกลิ่นในการดึงดูดเพศตรงข้าม

ที่จริงหากจะพูดให้ถูกต้องก็ต้องบอกว่า สเมล เดตติ้ง ยังไม่ได้เป็นบริการรับจัดหาคู่แบบเต็มตัว แต่เป็นเพียงโครงการทดลองที่เทก้า เบรน นักศิลปะซึ่งสอนอยู่ School for Poetic Computation ในนิวยอร์ก และแซม ลาวีน บรรณาธิการและนักวิจัย มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก ได้จับมือกันทดลองทำขึ้นในฐานะเป็นงานโปรเจ็กต์ทางศิลปะของพวกเขา

แต่มีการเปิดขายบริการจริงให้แก่ผู้สนใจ โดยเก็บเงินค่าธรรมเนียมในการใช้บริการครั้งละ 25 ดอลลาร์ ผ่านเว็บไซต์

สำหรับขั้นตอนก็จะเริ่มจาก สเมล เดตติ้ง จะจัดส่ง “เสื้อยืด” ให้แก่ลูกค้า 100 คนแรก เอาไปใส่ 3 วัน โดยห้ามอาบน้ำเด็ดขาดตลอด 3 วันนั้น จากนั้นลูกค้าต้องส่งเสื้อยืดทางไปรษณีย์กลับไปให้ เทก้า และแซม ที่แผนกสเวต ช็อป (Sweat Shop) มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก

ซึ่งเทก้า และแซม จะช่วยกันตัดเสื้อยืดเหล่านั้นออก เป็น “เศษผ้า” แผ่นเล็กๆ บรรจุลงในถุงพลาสติก แล้วส่งกลับไปยังลูกค้าทุกคน ซึ่งลูกค้าแต่ละคนจะได้รับเศษผ้าคละเคล้าปะปนกันคนละ 10 แผ่น โดยที่จะไม่มีใครรู้อายุ รู้เพศ หรือรู้รสนิยมทางเพศของเจ้าของเศษผ้าเหล่านั้นเลย

เพราะงานนี้ อาศัยแค่ “กลิ่น” เป็นสื่อกลางอย่างเดียว…เท่านั้น

จากนั้นการนัดเดต จะเกิดขึ้นต่อเมื่อลูกค้าทั้ง 2 เกิดต้องใจ “ต้องกลิ่น” ของกันและกัน อย่างเช่น ลูกค้าหมายเลข 55 เลือกว่า เขาชอบกลิ่นเสื้อของลูกค้าหมายเลข 69 แล้วปรากฏว่า ลูกค้าหมายเลข 69 ก็เลือกว่า ชอบกลิ่นเสื้อของลูกค้าหมายเลข 55 ด้วย ทั้ง 2 คนก็จะได้ออกเดตกัน

“บริการจัดหาคู่ส่วนใหญ่คุณต้องอาศัยรูปถ่าย หรือการประเมินที่มาจากข้อมูลที่อาศัยการเห็น แต่การที่คุณจะรู้สึกชอบ หรือไม่ชอบกลิ่นของใครบางคน มันมาจากความรู้สึกที่เป็นธรรมชาติมากกว่า” เทก้า บอก

เจสซี่ โดนัลด์สัน นักศึกษามหาวิทยาลัยนิวยอร์ก เป็นลูกค้าคนหนึ่งที่สนใจวิธีหาคู่ของ สเมล เดตติ้ง และในวันที่เขาได้รับถุงพลาสติกบรรจุเศษผ้าจากเสื้อยืด ที่สเมล เดตติ้ง ส่งมาให้ที่อพาร์ตเมนต์ของเขาในย่านบรูกลิน เจสซี่ เล่าด้วยความรู้สึกตื่นเต้นว่า เขาหวังว่าวิธีนี้จะช่วยให้เขาเจอคนถูกใจ หลังจากที่เขาเคยใช้บริการจัดหาคู่ที่ฮอตฮิตมาแล้ว แต่ก็ล้มเหลว

“ผมเหมือนคนอีกมากมายในนิวยอร์ก ที่ใช้แอพหาคู่ แล้วทำให้คุณรู้สึกเหมือนกำลังช้อปปิ้งเลือกซื้อใครสักคน ซึ่งมันแตกต่างจากการที่คนเรามีปฏิสัมพันธ์กันจริงๆ ในชีวิตจริง”

ทั้งนี้ ระหว่างเปิดถุงพลาสติกแต่ละถุงออกเพื่อหยิบเศษผ้ามาดม เจสซี่ พูดถึงเศษผ้าชิ้นหนึ่งว่า “กลิ่นหอมดี” ขณะที่เศษผ้าจากอีกถุงเขาบอกว่า “กลิ่นตุๆ ผมจะเก็บมันกลับเข้าไปในถุง”

จากนั้น เจสซี่ก็เปิดถุงพลาสติกอีกถุงหยิบเศษผ้าขึ้นมาสูดดมและร้อง “อู้ว์” จากนั้นก็สูดดมอีกครั้งและว่า “อันนี้แหละคู่ของผม”

ทั้งนี้ เทก้า เล่าว่า เธอและแซมได้ปรึกษากับนักวิจัย ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับเรื่องกลิ่นหลายคนมาก เกี่ยวกับการทำโปรเจ็กต์ สเมล เดตติ้ง ซึ่งต้องการศึกษาดูว่า ลำพังแค่ “กลิ่น” เพียงอย่างเดียว จะสามารถทำให้กามเทพแผลงศรได้สำเร็จหรือไม่

“เราอยากรู้ว่า คนเราจะอยากเจอกับใครอีกคนมั้ย โดยมีเพียงกลิ่น ซึ่งเป็นข้อมูลเล็กๆ เพียงอย่างเดียวนี้ เมื่อเทียบกับข้อมูลต่างๆ มากมายที่คุณเคยได้รับกัน”

…..

ภาพ : รอยเตอร์ส