รู้จักใช้ให้คุ้มค่า เปลือกมะนาว ธรรมดา สามารถเพิ่มเงินในกระเป๋าได้ไม่รู้ตัว

“การเดินทางของ…มะนาว” นั้น มีต้นทางมาจากสวน 2 แบบ แบบดั้งเดิม คือ ใช้ปุ๋ยเคมี ยาฆ่าแมลง มีผลต่อผืนดิน แหล่งน้ำ สัตว์ อากาศ รวมทั้งคนทำสวนด้วยไม่มากก็น้อย อาจจะมีสารตกค้างมาถึงคนกิน อีกแบบ คือ จากสวนเกษตรอินทรีย์ ใช้ปุ๋ยอินทรีย์ ยาฆ่าแมลงจากธรรมชาติ มีผลเสียต่อสิ่งแวดล้อมต่อคนน้อยกว่า

การเป็น “ร้านอาหารสีเขียว” จึงเน้นว่า เมื่อมีทางเลือกหาวัตถุดิบที่มาจากแหล่งทำลายธรรมชาติได้น้อยกว่า ให้เลือกอันนั้น แม้ราคาอาจจะแพงกว่าหน่อย แต่ได้ช่วยเหลือชาวสวนที่ตั้งใจทำดี ได้บุญไปด้วยในตัว

มะนาว ตามตลาดทั่วไปน่าจะมาจากสวนแบบมียาฆ่าแมลง หน้าที่ร้านอาหาร คือ ต้องนำมาล้างให้สะอาดด้วยน้ำสะอาด แช่น้ำผสมน้ำด่างอ่อน เช่น น้ำยาล้างผัก ด่างทับทิม เบกกิ้งโซดา เพื่อทำให้ยาฆ่าแมลงซึ่งมีฤทธิ์เป็นกรดกลายเป็นกลาง และล้างน้ำสะอาดอีกที ก่อนนำไปประกอบอาหาร

และเมื่อใช้งานเสร็จแล้ว เปลือกมะนาว กับ ซัง ที่ทิ้งประจำ ย่อมกลายเป็นขยะไปเพิ่มพูนกองขยะ ไม่เกิดประโยชน์อันใด ลำบากคนขนขยะ ต้องเพิ่มที่ทิ้งขยะ มีแต่ทับถมเน่าบูด เกิดก๊าซเรือนกระจกทำให้โลกร้อน น้ำท่วม แผ่นดินแล้ง

แต่ถ้านำเปลือกมะนาว มาโยนใส่ถังอะไรก็ได้ พร้อมกับเปลือกส้ม สับปะรด ใส่ EM หรือหัวเชื้อหมัก น้ำตาลทรายแดงให้เป็นอาหาร หมักทิ้งไว้ จะได้น้ำหมัก ช้อนน้ำหมักเอาไปผสมน้ำทำปุ๋ย ใช้ราดพื้น ราดส้วมก็สะอาดหายเหม็น หรือเอาไปผสมหัวเชื้อทำน้ำยาล้างจาน ล้างห้องน้ำ ประหยัดค่าปุ๋ย ค่าน้ำยาล้างจาน ล้างห้องน้ำ และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อมด้วย

อีกวิธี เอาเปลือกมะนาว มาผสมกับปุ๋ยคอกหรือขี้วัว ตากไว้ในร่ม คอยกลับทุกวัน ไม่นานจะได้ปุ๋ยอินทรีย์ ทำใช้เอง ทำขายได้เงินเพิ่มเติม

มีร้านอาหารที่มีเชนหลายสาขาในกรุงเทพฯ รวบรวมเศษเปลือกมะนาว เปลือกส้มจากทุกสาขาเอาไปรวมทำน้ำหมักที่สาขาเดียว แสดงให้เห็นว่า ถ้าเราตั้งใจจะทำ ย่อมทำได้ สถานที่ไม่ใช่อุปสรรค บางร้านเขาก็แค่เอาถังหมักไปวางไว้มุมไหนก็ได้ที่ลับตาคน เปิดมาไม่เหม็น

นี่คือการเดินทาง กลางทาง และปลายทางของมะนาว ซึ่งชี้ให้เห็นว่า ขอให้มีความคิดในเรื่องการประหยัด การใช้ของให้คุ้มค่า มันจะเพิ่มพูนเงินในกระเป๋าของเราโดยไม่รู้ตัว

ในชีวิตประจำวัน หรือในร้านอาหาร เรา “ลด” การใช้วัสดุ วัตถุดิบได้ทุกชนิดครับ เช่น เลิกใช้ถุงพลาสติกมาใช้ถุงผ้า ถุงกระดาษอย่างที่เราทำๆ กันอยู่

น่าเสียดายที่ร้านสะดวกซื้อ หันมาใช้ถุงพลาสติกแบบย่อยสลายได้กันใหม่แล้ว เพื่อความสะดวกของคนซื้อ แม้ว่ามันจะย่อยสลายได้แต่มันก็เป็นขยะ สู้ไม่ใช้ ปฏิเสธไม่รับถุง โรงงานไม่ต้องผลิตถุงมาก ลดการใช้พลังงาน ลดการใช้วัตถุดิบ ลดการปล่อยมลพิษจากการผลิตลงไปได้

จุดเริ่มต้นของการรักษาสิ่งแวดล้อมและเพิ่มพูนเงินในกระเป๋า จึงอยู่ที่ความใส่ใจและสำนึกของเราๆ นี่ล่ะครับ “ลดการใช้  ใช้ซ้ำ นำกลับมาแปรรูป” อย่างที่ว่ามา ในเรื่อง “การเดินทางของมะนาว” นี่แหละครับ

 

เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ 23 กันยายน พ.ศ. 2565