เวลา 16.00 น. วันที่ 26 ตุลาคม นางธูป คงเหลือ อายุ 98 ปี อยู่เลขที่ 2/2 ซอยเรือนแก้ว บ้านหนองกะเฉด อ.หัวหิน จ.ประจวบฯ อดีตคนเฝ้าดูแลบ้านพักตากอากาศ “ชมคลื่น” ต.หนองแก อ.หัวหิน จ. ประจวบฯ กล่าวเปิดเผยว่า ราวๆ ปี พ.ศ.2500 ของเดือนกุมภาพันธ์ – เมษายน จำวันและเดือนไม่ได้ วันนั้นเป็นเวลาประมาณ 09.00-10.00 น. น้ำทะเลขอดแห้งลงห่างจากฝั่งประมาณ 100 เมตร ตนเองได้ลงไปเดินเก็บหอยตลับ หอยเสียบ ในขณะเดินเก็บมาถึงบริเวณรั้วต้นใหญ่ของบ้านชมคลื่น จู่ๆ ก็เห็นรถจิ๊ปขนาดเล็กสีเทาเขียวแล่นมาตามชายหาดจากทิศใต้หมู่บ้านเขาตะเกียบ และเมื่อมาถึงริมเนินทรายบริเวณที่น้ำทะเลไหลมารวมเป็นร่อง

รถจิ๊ปคันดังกล่าวก็ติดหล่มแบบกะทันหัน ซึ่งคนขับสวมแว่นตา เสื้อเชิ้ต กางเกงขายาว สีเทาๆ ตนจึงเดินเข้าไปใกล้ก็พบว่าคนขับคือ “ในหลวง” จึงยกมือเสมอหน้าอกแล้วก็ไหว้ท่าน ซึ่งท่านก็กล่าวว่า “มาช่วยเข็นรถกันหน่อย” ตนเองก็เข้าเข็นทางด้านท้ายรถ ในหลวงก็เข็นทางด้านขวา รถก็ไม่ขึ้นทั้งล้อหน้า ล้อหลัง กลับเริ่มจมลงหนักกว่าเก่า ในหลวงก็กับตนเองจึงพากันยิ้ม และในขณะเข็นท่านก็ได้เปล่งเสียงออกมาว่า “เอ้า หุย – เล่ – หุย ๆๆ” รถก็ไม่ยอมขึ้น

จึงพูดกับท่านว่า จะไปตาม นายชุม ดวงแก้ว ที่เฝ้าบ้านพักของฝรั่ง “เพรสไบรทีเรียน” และคนอีกสัก 5-6 คน ขณะที่ตนเองจะมาถึงบ้านนายชุม ก็มีทหารชุดสีเขียวประมาณ 5-6 คนกรูกันลงมาจากซอยทางด้านบนหาด ตนจึงรีบมากับทหาร และได้ช่วยกันเข็นรถจิ๊ปของในหลวงขึ้นจากหล่ม ซึ่งเมื่อในหลวงขึ้นรถและติดเครื่องแล้ว ก็หันมาบอกกับตนเองว่า “ขอบใจนะ” ตนเองก็ยกมือไหว เมื่อในหลวงขับรถจิ๊ปออกไปจากที่บริเวณดังกล่าวแล้ว ก็มีรถทหารขับตามกันไป

นางธูป ยังกล่าวอีกว่า จากในวันนั้นจนถึงวันนี้ ตนเองนั้นมีความประทับใจอยู่สองอย่างคือ คำที่ในหลวงใช้กับตนเองช่วงรุนรถสองคนก็คือคำว่า “หุย – เล่ – หุย เอ้า หุย – เล่ – หุย ” ซึ่งในคำนี้มันเป็นคำที่ชาวเรือประมงเรือเล็กตามชายฝั่งเขาใช้กันในเวลารุนเรือขึ้นบนฝั่ง ซึ่งไม่ทราบว่าในหลวงได้ทรงทราบคำ “หุย – เล่ – หุย ” นี้ได้อย่างไร และที่สำคัญสุดคือ ช่วงที่รุนรถในหลวงท่านทรงยิ้มทั้งเหนื่อย แต่รถไม่ยอมขึ้น จนมีทหารมาช่วย
“ขอให้พระองค์ท่านสู่สรวงสวรรค์และชาติหน้ามีจริงก็จะขอเป็นทาสพระบาทรุนรถให้กับพระองค์ท่านสืบไป”

ที่มา ข่าวสดออนไลน์