สาวอังกฤษเปิดร้าน ขายสินค้า “ใกล้หมดอายุ” ก็รวยได้ เปิดไม่ถึงปี มีสาขา 2

ไม่ใช่มีแต่ผู้ซื้อเท่านั้นที่อยากได้ “ของถูก” พ่อค้า แม่ขาย ก็อยากขายของถูกเช่นกัน เพราะไม่ว่ายังไง “ของถูก” ก็ยังเป็น “ของที่ถูกใจ” ชาวประชาและชาวบ้านเสมอ ยิ่งในยุคที่เศรษฐกิจฝื้ดฝืด ไม่ได้คล่องปื๊ดปาน 4 จี ความจริงพ่อค้า แม่ขายทุกคนก็รู้ดีแหละว่า ของถูกคือสินค้าที่ลูกค้าต้องการ แต่วิธีที่จะไปควานหาของถูกมาขายเนี่ยสิ เป็นโจทย์ที่ท้าทายอยู่เหมือนกันนะว่าจะไปหาได้จากที่ไหนบ้าง?

ขณะที่พ่อค้า แม่ขายส่วนใหญ่อาจจะ “มองเมิน” หรือมองข้ามสินค้าที่ใกล้หมดอายุ หรือสินค้าที่หีบห่อ บรรจุภัณฑ์มีรอย มีตำหนิ ซึ่งตามร้านค้า หรือซุปเปอร์มาร์เก็ตใหญ่ๆ มักจะ “คัดออก” ไม่นำไปวางขายในร้าน แต่นี่ล่ะคือ “สินค้าทำเงิน” ให้แก่ ชาร์ลอต แดงค์ สาวอังกฤษวัย 21 เจ้าของร้านขายสินค้าราคาประหยัดชื่อว่า Bargain Brand Food ในแคว้นคอร์นวอลล์ ประเทศอังกฤษ เลยล่ะค่า!!!

แม่ค้ามือใหม่ซึ่งใช้เวลาไม่ถึงปีก็สามารถขยายร้านสาขาเป็นสาขาที่ 2 ได้แล้ว เล่าว่า ด้วยความที่เธอเองก็มี “เงินทุนจำกัด” ดังนั้น เธอจึงคิดทำร้านเล็กๆ เท่าที่เงินทุนของเธอสามารถเอาอยู่ จากนั้นก็คิดถึงคอนเซ็ปต์ร้านที่อยากให้คล้ายกับ “ธนาคารอาหาร” ซึ่งสามารถเป็นที่พึ่งพาของชาวบ้านที่ไม่ได้มีเงินถุงเงินถัง สามารถมีสินค้าราคาประหยัดให้ซื้อหากันได้ โดยในร้านของชาร์ลอตจะมีสินค้าละลานตาตั้งแต่เนื้อสด ผลิตภัณฑ์นม อาหารกระป๋อง หรือแม้แต่ยาย้อมสีผม ซึ่งต่างเป็นสินค้าที่หากไม่ใกล้ถึงวันหมดอายุก็มีหีบห่อ บรรจุภัณฑ์ที่มีตำหนิ หรือบุบ

ชาร์ลอต เล่าว่า ตอนเปิดร้านแรกที่เมืองนิวเควย์ ในแคว้นคอร์นวอลล์ เมื่อเดือนมิถุนายนปีที่แล้ว ปรากฏว่า มีลูกค้ามาอุดหนุนเยอะมาก ชนิดเธอเองก็ “สตั๊น” ไปเลย เพราะนึกไม่ถึงว่าจะมีลูกค้าสนใจมากขนาดนี้ และคิดไม่ถึงอีกเช่นกันว่าด้วยเวลาไม่ถึงปีเธอจะสามารถนำเงินกำไรไปเปิดร้านสาขาที่ 2 ได้ที่เมืองเซนต์ออสเทลเมื่อต้นเดือนมีนาคมที่ผ่านมา

“มันไปได้สวยมาก ฉันได้รับฟีดแบ็กดีๆ เยอะมาก บ่อยเลยที่มีลูกค้าเข้ามาขอบคุณฉันที่ช่วยให้พวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากแบบนี้ ซึ่งมันเป็นกำลังใจสำหรับฉันมาก ฉันหวังจะทำร้านนี้ต่อไปเรื่อยๆ ตราบเท่าที่ยังมีลูกค้าเข้ามาอุดหนุน ซึ่งหากยังมีลูกค้าเข้ามาอย่างต่อเนื่องฉันก็หวังว่าฉันจะสามารถขยายสาขาไปในชุมชนที่ยังยากจน ฉันหวังอยากเห็นร้านค้าแบบนี้มีอยู่ทั่วประเทศ แต่ตอนนี้ฉันขอโฟกัสที่คอร์นวอลล์ก่อน”

ชาร์ลอต เล่าถึง สินค้าที่วางขายในร้านของเธอว่า “สินค้าส่วนใหญ่ที่เราขายเป็นสินค้าใกล้วันหมดอายุ แต่ไม่ใช่สินค้าที่หมดอายุในวันนั้นเลย สินค้าทุกชิ้นในร้านเรายังมีคุณภาพดี เพียงแต่เป็นสินค้าที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเก็บออกจากชั้นวาง หรือไม่ก็ในที่สุดอาจจะถูกทิ้งลงถังขยะ เราขายสินค้าหลายอย่าง ตั้งแต่อาหารกระป๋อง ของแห้ง ขนม อาหารแห้ง เนื้อสด ของใช้ในชีวิตประจำวัน สบู่ แชมพู ของใช้ในห้องน้ำ อาหารแมว สรุปคือของทุกอย่างเท่าที่ฉันจะสามารถหามาขายได้ และสินค้าเราจะมีการหมุนเวียนเปลี่ยนกันทุกสัปดาห์”

ชาร์ลอต เล่าว่า บ่อยครั้งที่เธอมีลูกค้ายืนต่อคิวยาวอยู่นอกร้าน เพื่อรอให้ลูกค้าที่กำลังเลือกซื้อของอยู่ในร้านออกมาก่อน “มีลูกค้ายืนต่อคิวรอเพื่อจะเข้าไปข้างใน และบางครั้งมีลูกค้าอยู่ในร้านจนแน่นไม่มีที่ว่างพ่อจะให้ลูกค้าคนอื่นเข้าไปอีกได้”

แม่ค้าสาว ยังเล่าว่า ที่เธอเลือกเปิดร้านสาขาที่ 2 ในเมืองเซนต์ออสเทลก็เพราะที่นั่นยังมีความขาดแคลน “จากวันแรกที่ฉันเปิดร้านในนิวเควย์ก็มีลูกค้าจากเมืองเซนต์ออสเทลที่มาขอให้ฉันไปเปิดร้านที่นั่นบ้าง ถึงแม้ฉันจะเหนื่อย แต่ฉันก็ตื่นเต้นอยากจะเห็นว่ามันจะขายดีเหมือนที่ฉันคิดมั้ย?”

ในอนาคตอันใกล้ ชาร์ลอต เล่าว่า เธอมีแผนจะไปเปิดร้านสาขาลำดับต่อไปในเมืองบอดมิน และเมืองบู๊ด และหวังจะสามารถขายแฟรนไชส์ได้ในอนาคต

ขอบคุณเครดิตภาพจาก SWNS