วุ้นกาดต้นพยอม จ.เชียงใหม่ ขายดีวันละ 5,000 ถ้วย มีลูกค้าต่อคิวรอซื้อยาวเป็นกิโลฯ เจ้าของร้าน คือ คุณนิภา สังข์ยัง หรือ ป้าวุ้น หญิงวัยเกษียณ ที่ยึดอาชีพขายวุ้นมายาวนาน 30 ปี

คุณนิภา สังข์ยัง หรือ ป้าวุ้น เล่าว่า ยึดอาชีพค้าขายมาตั้งแต่ปี 2530  โดยมีสามี “นายวีรเดช” เป็นผู้ช่วย ครั้งแรกเปิดขายที่หน้ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ไม่นานนักย้ายมาขายในตลาดนัด อำเภอสารภี กระทั่งปัจจุบันขายหน้า 7-11 ที่กาดต้นพยอม ราคาขาย เริ่มแรกถ้วยละ  50 สตางค์ ขยับมาเป็นถ้วยละ 1 บาท เพิ่มเป็น 1.25 บาท ปัจจุบันราคาขายอยู่ที่ 1.50 บาท หรือ 7 ถ้วย 10 บาท

วุ้นร้านนี้ มีให้เลือก 23 รสชาติ เป็นสูตรที่ป้าวุ้นคิดเอง  แบ่งเป็นหน้ากะทิ 10 รส ได้แก่ โอวัลติน, สังขยา, กาแฟ, ใบเตย ฯลฯ และรสชาติที่ไม่มีกะทิ เช่น น้ำเขียว น้ำแดง น้ำส้ม ส่วนแบบที่มีเนื้อ เช่น เฉาก๋วย กีวี ลิ้นจี่ สับปะรด แมงลัก ลูกเกด เป็นต้น

ทุกรสชาติเจ้าของร้าน กล่าวว่า ทำออกมาใกล้เคียงกัน ลูกค้าส่วนใหญ่ชอบเกือบทุกรส และเป็นรสที่ทำขายมาตั้งแต่เริ่มต้น เกือบทุกรส บางวันเปลี่ยนภาชนะทำใส่ในเปลือกไข่ แทนใส่ถ้วย เด็กชื่นชอบ

เอกลักษณ์วุ้นร้านป้านิภา จะเป็นถ้วยเล็กๆ  ซึ่งคนที่อายุราว 40 ปีขึ้นไปจะคุ้นเคยกันดี ปัจจุบันนี้ขายแต่ละวัน ประมาณ 4,000 – 5,000 ถ้วย กลุ่มลูกค้าส่วนใหญ่เป็นเด็กนักศึกษา คนทั่วไป เด็กๆ คนสูงอายุก็มี

“ป้าจะขายวุ้นตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ ประมาณ 2 ทุ่ม ถึงเที่ยงคืน ลูกค้ามาต่อคิวเยอะ บางคนรอคิว 2 ชั่วโมง บางคนมาต่อคิวกันยาวก่อนที่จะมาเปิดร้านเสียอีก แต่ด้วยอายุที่มากขึ้น เริ่มขายไม่ไหว ตั้งแต่ช่วงต้นปี 60 ที่ผ่าน เลยขายสัปดาห์ละ 2-3 วัน”

ด้านช่องทางการประชาสัมพันธ์ร้าน เจ้าของ บอกว่า ได้ลูกชายมาช่วยทำเฟซบุ๊กเพื่อติดต่อกับลูกค้า แจ้งวัน เวลา การเปิด – ปิดร้าน

ถามว่าอะไรเป็นจุดขายที่ทำให้ลูกค้าต้องมาต่อคิวรอซื้อวุ้นร้านนี้

ป้านิภา ย้ำว่า ใส่ใจในการผลิตทุกขั้นตอน เมื่อ 30 ปีที่แล้วทำอย่างไร ปัจจุบันก็ยังคงทำแบบเดิม ใช้สูตรเดิม ยกตัวอย่างย้อนกลับไป30 ปีที่แล้ว ซื้อกะทิกิโลกรัมละ 10 บาท วันนี้กะทิกิโลกรัมละ 100 บาท ก็ยังคงทำสูตรเดิม ที่สำคัญราคาไม่แพง ถ้วยละ 1.50 บาท ซื้อ 7 ถ้วยคิด 10 บาท ซึ่งลูกค้ารู้สึกว่าคุ้มค่ามากับการที่ต้องมาต่อคิวรอ ได้อร่อย ถูก และอิ่ม แค่นี้ คือ ความสำเร็จของวุ้นป้านิภา กาดต้นพะยอม

ส่วนใครอยากได้สูตรวุ้น เจ้าของร้าน ย้ำว่า ไม่ได้ขาย เพราะจะเก็บไว้ให้กับลูกหลานเอาไปทำต่อมากกว่า และป้าก็กลัวว่า พอเขาเอาสูตรเราไปแล้วทำไม่เหมือน เสียมาถึงป้าได้