วันที่ 16 กันยายน ผู้สื่อข่าวรายงานว่า มีแม่ค้าชื่อ น.ส.กรรณิการ์ แซ่ลิ้ม หรือปู อายุ 32 ปี ได้ทำพวงกุญแจ ของที่ระลึก ยางรัดผม ขายตามส่วนราชการ องค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) พะเยา เพื่อหารายได้ดูแลลูกสาวที่ป่วยเป็นโรคพิการทางสมอง หรือออทิสติกซึ่งมีพัฒนาการการเรียนรู้ช้ากว่าเด็กปกติทั่วไป

น.ส.กรรณิการ์ แซ่ลิ้ม อยู่บ้านเลขที่ 98 หมู่ 8 ต.ดงเจน อ.ภูกามยาว จ.พะเยา กล่าวว่า ตนกับสามี คือ นายแต่ง รำไพ อายุ 44 ปี ช่วยกันประกอบอาชีพเพื่อหารายได้มาดูแลลูกสาว คือ ด.ญ.ฉัตรศลิษา รำไพ อายุ 5 ปี 4 เดือน ซึ่งป่วยเป็นโรค LD ทุกเดือนจะต้องพาลูกสาวไปเข้ารับการบำบัดรักษาที่ จ.เชียงใหม่ ครั้งละ 3 วัน 15 วัน โดยแต่ละครั้งจะมีรายจ่าย 1,000-3,000 บาท การเดินทางโดยรถบัสโดยสารประจำทาง บางครั้งขี่รถจักรยานยนต์ออกจากบ้านกันสองคนแม่ลูกแล้วฝากรถไว้ที่ท่ารถพะเยา หรือได้ความช่วยเหลือจากเทศบาลตำบล (ทต.) ดงเจน อ.ภูกามยาว ให้รถกู้ภัยไปส่งขึ้นรถเพื่อไป จ.เชียงใหม่ รวมทั้งมูลนิธิธรรมนัสพรหมเผ่ามอบชิงช้าให้ลูกสาวด้วย

น.ส.กรรณิการ์กล่าวต่อว่า ที่ผ่านมามีหลายหน่วยงานช่วยเหลือ เช่น ทต.ดงเจนให้เบี้ยความพิการ ช่วยเรื่องความสะดวกในเดินทางขึ้นรถไป จ.เชียงใหม่ กาชาดจังหวัดพะเยา สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัด (พมจ.) พะเยา รวมทั้ง อบจ.พะเยา และหน่วยงานอื่นๆ ที่ให้โอกาสได้ขายงานฝีมือเพื่อหารายได้ดูแลลูก แต่เนื่องจากทุกคนในบ้านเป็นคนป่วยก็ต้องต่อสู้ให้ถึงที่สุด ตน สามี แม่สามี และลูกสาว ทุกคนมีโรคประจำตัวของตัวเอง แต่ยังเป็นนักสู้ไม่ยอมแพ้ สามีก็ยังเป็นหลักในครอบครัวไม่ยอมท้อถอย สามีจะออกหาของป่าเก็บเห็ดมาขายได้วันละ 100-200 บาท บางวันก็ไม่ได้เลย

น.ส.กรรณิการ์กล่าวอีกว่า ทุกวันนี้ในครอบครัวมีรายจ่ายวันละ 100-300 บาท ถ้าปกติไม่พาลูกไปรักษาตัวที่ จ.เชียงใหม่ ก็ใช้วันละ 100 บาท ค่าอาหารในครอบครัว 4 คน คือ ตน สามี ลูกสาว และแม่สามี เงินที่ได้จะต้องนำไปใช้รักษาลูกสาว และซื้อผ้าอ้อมสำเร็จรูปให้ลูกสาวใช้ ซื้อไซรินจ์สำหรับป้อนน้ำ นม และยาให้ลูกสาว เนื่องจากทานเองไม่ได้เพราะการหายใจไม่ปกติ ตนเคยออกนอกบ้านทำงานได้ แต่เมื่อลูกสาวไม่มีคนดูแลก็ต้องดูแลลูกสาวใกล้ชิด ไม่มีรายได้ จะให้สามีแบกรับภาระคนเดียวก็หนักเกินไป จึงต้องหางานฝีมือทำให้มีรายได้ โดยทำพวงกุญแจจากผ้าและใยสังเคราะห์ ยางรัดผม และของที่ระลึก ขายชิ้นละ 20-30 บาท ตระเวนออกขายทั่วไปทั้งหน่วยงานราชการ ท้องถิ่น ผู้ที่พบเห็นและทราบเรื่องราวก็เห็นใจช่วยซื้อสินค้า สนับสนุนงานฝีมือด้วย