ถ้ามัวอาย ลูกจะอยู่ยังไง อดีตผู้ตรวจสอบภายใน หันขายไส้กรอกอีสาน

คุณโมเช่-สมิทธิ กาญจนโภคิน ปัจจุบันอายุ 52 ปี คือ เจ้าของเรื่องราวนับจากนี้ ยินดีพูดคุยกับ เส้นทางเศรษฐีออนไลน์ ด้วยความเต็มใจ เริ่มต้นให้ฟัง เรียนจบสาขาบัญชีจากมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย เคยทำงานเป็นผู้ตรวจสอบภายใน ประจำหน่วยงานรัฐวิสาหกิจและองค์การมหาชน มานานกว่า 20 ปี ล่าสุดทำงานเป็นที่ปรึกษาบริษัทรักษาความปลอดภัยแห่งหนึ่ง ทำหน้าที่ดูแลระบบตั้งแต่ต้นน้ำ-ปลายน้ำ

แต่เมื่อไม่นานมานี้ บริษัทที่ทำงานอยู่ ประสบปัญหาด้านการเงิน อันเป็นผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19 จึงถูกขอให้ลดวันทำงาน เป็นสัปดาห์ละ 1 วัน และลดเงินเดือนเหลือ 25 เปอร์เซ็นต์ เลยคิดว่าต้องหารายได้มาเติมให้ได้จำนวนเท่ากับที่เคยได้ แต่ครั้นจะไปสมัครงานใหม่ รู้สึกเบื่อ หันซ้ายหันขวาอยู่ไม่นาน จึงตัดสินใจทำ ไส้กรอกอีสาน ขาย

“เป็นเมนูที่ลูกสาวชอบทาน ประกอบกับเมื่อประมาณปี 2540 ช่วงฟองสบู่แตก มีเพื่อนตกงาน เคยไปล้อมวงให้กำลังใจ ช่วยเพื่อนทำไส้กรอกอีสานขาย เลยมีวิชาติดตัว” คุณโมเช่ บอกที่มา

ก่อนเล่าต่อ กระทั่งเมื่อ 6-7 ปีที่แล้ว ตัวเขามาลองทำขายเอง แต่ทำได้ไม่นานต้องพักไป เพราะมีปัญหาเรื่องการแกะเปลือกกระเทียม เนื่องจากตามสูตรการทำนั้น ใช้ กระเทียมไทย ไม่ใช่กระเทียมจีน ทำให้แกะเปลือกยากมาก

“เพิ่งกลับมาทำไส้กรอกอีสานขายอีกครั้ง เมื่อเดือน ก.พ. ที่ผ่านมา ขายไปแล้วประมาณ 400-500 กิโล จากคิดทำเป็นอาชีพเสริม แต่ตอนนี้น่าจะเป็นอาชีพหลักไปแล้วมั้ง” คุณโมเช่ บอกอย่างนั้น ก่อนหัวเราะอารมณ์ดี

ถามถึงเงินลงทุน อาชีพเสริมที่ทำล่าสุดนี้ คุณโมเช่ บอก ซื้อวัตถุดิบ พวก เนื้อหมู หนังหมู ข้าว กระเทียม รากผักชี พริกไทย และเครื่องปรุงรส เบ็ดเสร็จไม่เกิน 3 พันบาท ส่วนอุปกรณ์ในการทำ ไม่มีอะไรพิเศษ ใช้ของที่มีอยู่แล้วในครัว กะละมัง ถาด หม้อ มีแปลกตาหน่อย คงเป็น เครื่องยัดไส้หอยโข่ง ที่ซื้อมาจากเวิ้งนาครเขษม ตั้งแต่ 7 ปีที่แล้ว ราคาไม่ถึง 1 พันบาท

และเพื่อตัดปัญหาการแกะเปลือกกระเทียม เลยนำกำไรที่ขายได้ ไปซื้อเครื่องปั่นเปลือกกระเทียม ราคาประมาณ 4,500 บาท ทำให้ย่นระยะเวลาการทำได้เยอะมาก ล่าสุด นำกำไร ไปซื้อตู้แช่มา 1 ใบ ราคาหลักหมื่น เพื่อใช้สต๊อกไส้กรอกที่ทำเสร็จแล้ว เวลาลูกค้าสั่งจะได้มีของให้ได้ทันที ไม่ต้องรอนานเหมือนก่อนหน้านี้

“ทุกวันนี้ ทำไป ขายไป ลูกค้า 80 เปอร์เซ็นต์ เป็นเพื่อนที่รู้จักกันในเฟซบุ๊ก ซึ่งทานแล้วมีการบอกต่อๆ กัน  เมื่อมีรายได้เข้าก็เอาไปลงทุนต่อยอดซื้ออุปกรณ์ เครื่องทุ่นแรงต่างๆ เพิ่มมากขึ้น จากเมื่อก่อนต้องรอประมาณ 2 สัปดาห์ถึงจะได้ทาน ปัจจุบันแทบไม่ต้องรอ เพราะมีตู้แช่สต๊อกของพร้อมส่ง” คุณโมเช่ บอกอย่างนั้น

และว่า ไส้กรอกอีสาน ในแบบของเขา มี 3 แบบ คือ หนึ่ง แบบดิบฟรีซ แพ็กละครึ่งกิโล ขายแพ็กละ 150 บาท สอง แบบสุกฟรีซ แพ็กละครึ่งกิโล ขายแพ็กละ 170 บาท และ สาม แบบพร้อมทาน มีเครื่องเคียง กะหล่ำปลี/ขิง/พริกขี้หนู ใส่กล่องสวยงาม ขายเซตละ 200 บาท

“หลายคนเห็นราคาไส้กรอกอีสานของผมแล้ว อาจ บ๊าย บาย เหตุผลที่ขายราคาค่อนข้างสูง เพราะวัตถุดิบที่ใช้มีคุณภาพ ซึ่งเรื่องราคานี้ ค่อนข้างเป็นอุปสรรคในการขายเหมือนกัน จึงแก้ปัญหาด้วยการให้ลูกค้าลองทานก่อนเพื่อให้เห็นความแตกต่าง อุปสรรคอีกเรื่อง คือ ความเปรี้ยว ที่บางคนชอบมาก บางคนชอบน้อย แต่คงต้องขอคงสูตรมาตรฐานนี้ไว้ หากใครอยากให้เปรี้ยวเพิ่ม แนะนำให้นำออกมาวางข้างนอกตู้เย็นนานหน่อย ก่อนรับประทาน” คุณโมเช่ เผยอย่างนั้น

เมื่อถามถึงรายรับจากอาชีพเสริมนี้ เจ้าของเรื่องราวท่านเดิม บอก พอเลี้ยงตัวเองได้ คนที่เคยทานบอกต่อ มีการซื้อซ้ำ ล่าสุด มีออร์เดอร์สั่งแบบดิบฟรีซไปติดแบรนด์ ทำตลาดเอง และ มีเจ้าหนึ่ง สั่งให้ลดขนาดต่อแพ็ก เพื่อจะส่งไปขายที่ฮ่องกง

“ไส้กรอกอีสานสูตรของผม รสชาติมีเอกลักษณ์ ทีมงานผลิต คือ ตัวผม ภรรยา และลูกสาวอีก 2 คน ช่วยกันทั้งบ้าน ซึ่งขั้นตอนการทำมีเยอะ ไม่ง่ายเหมือนกัน ทำรอบหนึ่งได้ไส้กรอกอีสานไม่เกิน 15 กิโลกรัม เก็บไว้ไม่เกิน 5 วัน ต้องทำใหม่ เพราะขายหมดแล้ว” คุณโมเช่ บอกยิ้มๆ

สนทนามาถึงตรงนี้ ขออนุญาตถามถึงความรู้สึกของคนทำงานประจำแทบทั้งชีวิต แต่ต้องหันมาค้าขาย เป็นพ่อค้าไส้กรอกอีสาน เพื่อหารายได้เพิ่ม คุณโมเช่ บอกตรงๆ

“ยากเหมือนกันนะ เพราะทำงานประจำมา 20 กว่าปี กว่าจะออกมาจากเซฟโซน โดยไม่อาย ไม่สนใจ ไม่ไปยึดติด ยอมรับว่ายากมาก ถามว่าตอนแรกอายมั้ย อายนะ”

แล้วอะไร ทำให้ก้าวข้ามความอายในวันนั้น มาได้ คุณโมเช่ นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนบอกจริงจัง ส่งท้าย

“คิดถึงลูกครับ คิดว่าจะทำยังไง ให้พวกเขาอยู่อย่างปกติ และต้องทำอย่างไรให้ได้มาซึ่งเงินที่บริสุทธิ์กลับมาเลี้ยงครอบครัว เราเป็นหัวหน้าครอบครัว ต้องมีความรับผิดชอบ ถ้ามัวไปอาย ไม่กล้านี่ ไม่กล้านั่น ครอบครัวคงเฉาตายในไม่ช้า”

ใครอยากอุดหนุน ไส้กรอกอีสาน by ลุงเช่  สอบถามเพิ่มเติม โทรศัพท์ 089-124-0264

เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อวันจันทร์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2564